जिप्सी

१. जरी तुझीया सामर्थ्याने, ढळतील दिशाही दही
    मी फूल तृणातील इवले, उमलणार तरिही नाही.

२. तूं तुलाच विसरून यावे, मी तुझ्यात मज विसरावे
     तू हसत मला फुलवावे, मी नकळत आणि फुलावे.

३. व्योमांतुन उडतांना, ओढीतसे मज घरटे
    अन उबेत घरट्याच्या, क्षुद्र तेच मज गमते.
    हे विचित्र दु:ख असे, घेऊनि उरी मी जगतो
    घरट्यातून, गगनातुन, शापित मी तगमगतो.

४. असे भिडावे, नकळत क्षणभर अपुले डोळे
    उमलुन यावें, हृदयांतील हितगुज मोकळे

५. माझे दूरचे क्षितीज तुझ्या नेत्री बुडलेले;
    पापण्यांत, बांधणारे, एक स्वप्न दडलेले
    दान स्वप्नांचे देऊन, जाग माझी मागू नको
    माग हवे तें गडे तूं, माझे पंख मागू नको!

६. इतके आलो जवळ जवळ कीं जवळपणाचे झाले बंधन.







 कवी: मंगेश पाडगावकर
पुस्तक:  जिप्सी

काही खर काही खोट

१. आयुष्यातल्या कोणत्याही सुखाला कवटाळून झाल्यावर त्या क्षणांच्या आठवणीने चोरटेपणा न वाटता जास्त आनंदच जेव्हा वाटत राहतो तेच खरं सुख.

२. देव पाठीराखा असतो तेव्हाच असामान्य संकटं येतात. सामान्य संकटं निवारण्यात त्याचही देवत्व सिद्ध होणार नाही.

३. कर्तृत्ववान व्यक्तीचा पराक्रम बघितला जात नाही, त्याचं चाक जमिनीत कधी रुततं तिकडेच सगळ्यांच लक्ष असतं.

४. वारंवार प्रकट झाल्याशिवाय जे शांत होत नाही किंवा वारंवार प्रकट होऊनही जे शांत होत नाही त्यालाच शल्य म्हणतात.


लेखक:  व.पु. काळे
पुस्तक: काही खर काही खोट